Iedereen migrant

De koffie is er heerlijk, de bediening van het type 'ruwe bolster, blanke pit' (je zou kunnen vermoeden dat ze er in de avonduren er tattoo shop op nahouden) en de locatie is terrific: Gorilla Coffee op 5th Avenue bij Baltic Street in de wijk Park Slope in Brooklyn. Hier halen Mel en ik onze dagelijkse cappuccino alvorens in de metro te stappen naar andere oorden. En nu, op zaterdagochtend (we zijn het huis uitgeschopt zijn vanwege schoonmaakster Rosa) zitten we er met onze krant en laptop. Want je moet natuurlijk wel precies weten hoe het nu zit met Joran!

Joran is hier, naast de BP olievlek natuurlijk, hot news. Kranten koppen 'GOT HIM' en noemen hem de 'Natalee creep'. Dat het een engerd is, ja dat wisten we al. Wij volgen het een beetje via de TV en nu.nl. Iemand heeft zich flink in de nesten gewerkt...

Naast de actualiteit genieten we enorm van de stad en daarbuiten. Maandagmiddag gingen we samen met onze vriend Bart, die hier in NY werkt voor de VN, naar de Yankees. Een ontzettend leuke ervaring. Het Yankee publiek - eigenlijk het baseball publiek - is een dwarsdoorsnede van de (New Yorkse) bevolking: jong/oud/zwart/wit/rijk/arm, iedereen gaat erheen en de sfeer is geweldig. Geen opstootjes, onrust of wat dan ook. Daar kunnen de voetbalsupporters in Nederland nog wat van leren.

En toen en toen en toen en toen en toen! Nee hoor, geen opsomming van wat we allemaal hebben gedaan (het valt niet mee om in een blog kort en bondig te schrijven wat je allemaal in een week kunt doen).

Donderdagochtend. We stappen in de metro om op weg te gaan naar Ellis Island, de voormalige tussenstop voor migranten alvorens zij het land in mochten. In het metrostation vraagt een Russisch ogende dame of wij weten welke lijn naar 14th Street gaat. Zij blijkt oorspronkelijk uit Albanië te komen en is nu op weg naar City Hall. Vandaag ontvangt zij haar Amerikaanse paspoort en is zij Amerikaans staatsburger. Vijf jaar heeft het haar gekost om dit te bereiken. Ze is blij. Opgelucht. En gekscherend voegt ze eraan toe:'Now I will tell my husband that I will no longer cook for him anymore, neither do the laundry, the mopping and the cleaning. Because now I am an American citizen!' Een betere introductie op Ellis Island konden we niet krijgen.

Ellis Island is een belevenis op zich en de migratiegeschiedenis is op zijn minst fascinerend te noemen. Door persoonlijke documenten als paspoorten, brieven, foto's, objecten (kinderschoentjes uit China, Duitsland, Italië, koffers uit die tijd) gaan de migranten onder je huid zitten en word je als bezoeker meegesleept in hun drijfveren, het geluk dat zij zochten en hun hoop op een betere toekomst.

Met de boodschap 'iedereen stamt af van migranten' maakt Ellis Island zich tot relevante plek voor de gehele Amerikaanse bevolking. Buiten het gebouw is een lange metalen muur geplaatst, met daarop de namen van alle migranten die in de loop der jaren via Ellis Island Amerika zijn binnengekomen. Het zoeken en vinden van je eigen familienaam is voor sommigen een heel emotioneel moment. Kinderen houden een vel papier tegen hun eigen naam aan en krassen met potlood de contouren van de letters. Zelf vind ik ene William van der Weyden. En maak een foto.

Na een paar dagen in de buzz van Manhattan te hebben gezeten, willen Mel en ik de stad wel even uit. We kiezen voor Sleepy Hollow, een plaatsje ongeveer een half uur met de trein vanaf Grand Central. Ook hier ligt Nederlandse geschiedenis. We gaan naar Philipsburg Manor, wat bestaat uit een nagebouwde graanmolen, een boerderij, een huis en een tuin. Er lopen historisch geklede figuren rond. Nu ben ik zelf helemaal geen fan van re-enactment history, maar ik kan toch mijn ogen niet afhouden van die drollenvanger die de molenaar aan heeft. So far so good.

Ook doen we de Kykuit Tour. Lekker voorbereid als we zijn denken Mel en ik dat de tour voert langs een landhuis dat op het voormalig grondgebied van een oude Indianenstam met de naam Kykuit staat. Kykuit is echter de verAmerikaanste vorm van het Nederlandse woord 'Kijk uit'. En het landhuis is gebouwd door J.D. Rockefeller in de Amerikaanse Renaissance. Het heeft een prachtig uitzicht (kijkuit) over Hudson River. De familie Rockefeller heeft op deze plek gedurende een aantal generaties hun zuurverdiende geld uitgegeven aan top-end meubelen, kunst, een golfbaan, een tweede familiehuis en een afzichtelijke collectie Chinees porselein.

Inmiddels is het behoorlijk druk geworden in Gorilla Coffee en maken wij ons klaar om naar Coney Island te gaan. Lekker chillen op het strand met een boekje en misschien nog wel een hotdog halen bij Nathan's. Ook een mooi migratieverhaal van - ik geloof Poolse - Nathan die rond 1915 zijn eigen handel begon in hotdogs met Sauerkraut. En zo is de cirkel rond. We are off!

PS. Foto's volgen later.